- łamać sobie język
- Z trudnością wymawiać trudne lub obce słowaEng. To have difficulty in pronouncing a difficult or foreign word or in speaking clearly
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
łamać sobie język — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} z trudem wymawiać określone połączenia dźwięków w swoim lub obcym języku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawet Polacy łamią sobie język na zdaniu „chrząszcz brzmi w trzcinie”. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym słowem mówiący sygnalizuje, że jego wypowiedź dotyczy rzeczy błahych, o których można wyrażać się bezceremonialnie, potocznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był sobie przeciętnym człowiekiem. Janek już… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
język — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silnie umięśniony narząd występujący na dnie jamy ustnej kręgowców, mieszczący narządy smaku (kubki smakowe), odgrywający ważną rolę przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
łamać — sobie głowę, posp. łeb (nad czymś) «myśleć o czymś bardzo intensywnie, martwić się czymś, starać się coś rozwikłać, znaleźć wyjście z trudnej sytuacji»: (...) musiała dobrze łamać sobie głowę, żeby wyżywić tak liczną rodzinę (...). J. Brzechwa,… … Słownik frazeologiczny
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
połamać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, połamaćmię, połamaćmie, połamaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złamać, poprzełamywać wiele przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Połamać patyki na ognisko. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łamany — łamanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. łamać (p.) łamany w użyciu przym. ∆ Łamana polszczyzna, francuszczyzna itp.; łamany język (polski, francuski itp.) «język polski, francuski itp. zły, niepoprawny, język z błędami, ze złą wymową» ∆ Dach … Słownik języka polskiego
ząb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. zęba, Mc. ząbbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z wielu twardych, białych tworów kostnych, znajdujących się w ustach człowieka lub w pysku zwierzęcia, służących do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień